40 Francs Napoleon I, Eerste Consul
Onze 40 francsgouden munt “Napoleon met blote hoofd” is een van de meest iconische munten van Frankrijk onder het Consulaat van Napoleon Bonaparte.
Allereerst is het belangrijk op te merken dat deze munt is geslagen tussen 1802 (jaar XI) en 1807 in verschillende munthuizen in Frankrijk.
Ze weegt 12,90 gram goud van 21,6 karaat (90% puur goud, zuiverheid 0,900) en heeft een diameter van ongeveer 26 mm.
Voorzijde
Op de voorzijde van de munt staat het portret van Napoleon met blote hoofd naar links, met de inscriptie “BONAPARTE PREMIER CONSUL” (voor de jaren XI en XII) of “NAPOLÉON EMPEREUR” (vanaf 1804), vergezeld van de handtekening van de graveur, vaak Tiolier.
Achterzijde
Op de achterzijde staat de waarde “40 FRANCS” weergegeven in een lauwerkrans en olijftak, omringd door “RÉPUBLIQUE FRANÇAISE” (Consulaat) of “EMPIRE FRANÇAIS” (Keizerrijk), met het slagjaar (bijv. AN 12) en de muntteken (bijv. A voor Parijs).
De munt is ontworpen onder toezicht van de graveurs van de Munt van Parijs, volgens de normen van het monetaire stelsel van Germinal, ingesteld in 1803.
Het is ook belangrijk op te merken dat de 40 francsmunt een wettig betaalmiddel was in Frankrijk, met een duidelijke nominale waarde van 40 franc.
Munthuizen
De 40 francsmunten van Napoleon I, Eerste Consul, zijn voornamelijk geslagen in de volgende munthuizen:
- Parijs: Teken “A”
- Bayonne: Teken “L”
- Bordeaux: Teken “K”
- Lille: Teken “W”
- Rouen: Teken “B”
Korte biografie van Napoleon I
Napoleon Bonaparte, geboren op 15 augustus 1769 in Ajaccio (Corsica) en overleden op 5 mei 1821 op Sint-Helena, was Eerste Consul van de Franse Republiek van 1799 tot 1804, voordat hij Keizer der Fransen werd.
Zijn periode als Eerste Consul markeerde het begin van zijn consolidatie van de macht na de staatsgreep van 18 Brumaire (9 november 1799).
Napoleon kwam op 30-jarige leeftijd aan de macht en bracht een einde aan de instabiliteit van de Franse Revolutie.
Hij introduceerde belangrijke hervormingen, zoals de Code Civil (1804), en stabiliseerde de economie met het monetaire stelsel van Germinal.
In 1804 kroonde hij zichzelf tot Keizer, wat het einde van de Republiek markeerde.
Getrouwd met Joséphine de Beauharnais in 1796 (gescheiden in 1810), en later met Marie-Louise van Oostenrijk in 1810, had hij een zoon, Napoleon François Charles Joseph (de Aiglon).
Zijn bewind werd onderbroken door militaire nederlagen, met name bij Waterloo in 1815, wat leidde tot zijn verbanning.
Als symbool van de Franse macht blijven de 40 francsmunten met zijn beeltenis, vooral uit de Consulaatperiode, zeer gewild bij verzamelaars om hun historische en numismatische waarde.
