Napoleon en de frank, hoe hield hij deze munt in stand?

Introductie

Zoals wij in ons vorig artikel, “Oorsprong van de Germinale frank: hoe Napoleon de frank na de revolutie in stand hield”, al aangaven, was het niet Napoleon die de frank uitvond. Het was echter hij die de munt in stand hield en haar de middelen gaf om bijna twee eeuwen lang te floreren.

De frank in het Rijk

Het idee van een Franse Keizerrijk was niet alleen te vinden op het slagveld. Napoleon vond het belangrijk de invloed van het Rijk in Europa uit te breiden, bijvoorbeeld met het burgerlijk wetboek en het metrieke stelsel om er twee te noemen.

In die tijd verspreidden de ideeën van de Verlichting zich over het continent in het kielzog van Napoleons overwinningen.

De filosoof Hegel en de invloedrijke schrijver Goethe hadden een zekere bewondering voor Napoleon, die zij zagen als een bouwer van bepaalde, tijdens de Franse Revolutie verworven, idealen.

Ten einde het Franse en vervolgens het Europese volk in hun dagelijks leven te markeren, voerde de keizer monetaire hervormingen door. Hierbij loste hij tegelijkertijd het probleem van de assignaten op, die voortdurend in waarde daalden.

Deze hervorming werd doorgevoerd via de Banque de France (opgericht toen Bonaparte eerste consul was).

Dit zijn de 3 belangrijke punten :

De opeising van metalen (waarvan een groot deel in de veroverde gebieden).
De bimetallisatie van de munt (goud en zilver).
De invoering van het metrieke stelsel en de standaardisatie van muntgewichten.

Hierbij munten die geslagen werden volgens de wet van 7-17 Germinal van het jaar XI waren :

In goud: 40 frank en 20 frank
In zilver: ¼ frank, ½ frank, ¾ frank, 1 frank, 2 frank en 5 frank.

Tijdens de Italiaanse campagne, onder bevel van het Directorium, aarzelde Napoleon (toen nog Bonaparte genaamd) niet om een groot aantal munten en metalen te recupereren met de bedoeling ze te laten hersmeden tot een nieuwe solide frank, de “Germinale frank”.

De Bank van Frankrijk accepteerde buitenlandse valuta voor de prijs van het hersmeden, waardoor nieuwe munten konden worden geslagen.

Voor de anekdote: de slingers die bekend staan als “Austerlitz” zijn gemaakt van Russische kanonnen die tijdens de beroemde slag zijn buitgemaakt.

Principes van de Latijnse Unie

Na de val van het Eerste Keizerrijk werd het germinale frankstelsel gehandhaafd tot 1928.

Ondertussen versterkte de neef van Napoleon I, Napoleon III, de status van de frank in Europa met de verdragen van de Latijnse Unie, waarbij hij de germinale frank gebruikte als referentie voor andere munten.

Deze standaardisatie vergemakkelijkte aanzienlijk de handel tussen de ondertekenende landen.

Als u meer wilt weten over de Latijnse Unie, raden wij u aan ons artikel te lezen: Wat is de Latijnse Unie?

In 1928 devalueerde Raymond Poincaré de frank, die bekend werd als de “Franc Poincaré”.

De frank in Europa

Tijdens zijn bewind creëerde keizer Napoleon een aantal vazalrijken.

Elk van deze vazalrijken sloeg zijn eigen munten, als volgt

Koninkrijk Westfalen – Jerome Bonaparte
Het Koninkrijk der Nederlanden – Louis Bonaparte
Koninkrijk Spanje – Joseph Bonaparte
Het Koninkrijk Napels – Joachim Murat – Maarschalk van het Rijk getrouwd met Caroline Bonaparte
Koninkrijk Italië – Eugène de Beauharnais (onderkoning van Italië) Geadopteerde zoon van Napoleon*.
Het Koninkrijk Zweden – Jean-Baptiste Bernadotte – Maarschalk van het Rijk

*Italiaanse munten werden geslagen in de beeltenis van Napoleon, die ook koning van Italië was.

**Napoleon plaatste Bernadotte niet op de Zweedse troon, maar hij verzette zich hier ook niet tegen. Bernadotte sloeg geen munten naar zijn beeltenis volgens het Germinale frank systeem.

Een tijdschrift voor liefhebbers van Napoleon

Bij deze gelegenheid willen wij enkele woorden wijden aan Le souvenir Napoléonien en in het bijzonder aan hun tijdschrift.

Want wij zijn er absoluut van overtuigd dat velen van u gecharmeerd zullen zijn van het trimesteriële tijdschrift Le Souvenir Napoléonien!

Het tijdschrift is zeer rijk aan iconografie waarbij we de werken van de beste specialisten in de Napoleontische geschiedenis terugvinden, evenals activiteitenverslagen en literaire columns.